Reisdag 1
Door: Kz
27 April 2019 | Roemenië, Reghin
Zaterdag 27 april 2019,
De dag die we wisten die zou komen. EINDELIJK was het dan zover. Zolang naar toe geleefd, zoveel acties gedaan, zoveel geld opgehaald wij waren er klaar voor!! Een groot deel van de groep van vorige keer is dit jaar weer gezellig mee en dit jaar zelfs 3 nieuwe mensen mee, geweldig!! Gre, Peter en Eva zijn de 3 nieuwe voor dit jaar. Verder van de oude groep dit jaar weer mee: Ad, Albert, Gert, Simon, Edith, Adrie, Ineke, Janka, Ewald, Koen, Nico, Johan, Martien, Wim, Mirjam en Kim.
Om 06:45 spraken we af op Schiphol best vroeg maar dat mocht de pret niet drukken. Gelukkig waren we snel compleet en konden we ons gaan inchecken, dat bleek nog best een klus....
Eenmaal ingecheckt was de zwaarste koffer toch echt van Mirjam wie had dat ooit gedacht?
Met z’n alle zonder moeite door de douane of toch niet..? Janka bracht roet in het eten door een wel hele gevaarlijke, scherpe haarklem in haar handtas te hebben zitten. Het mysterie van de haarklem opgelost vervolgende we onze weg. Nog een uur wachten tot we mochten boarding dat betekent een lekker kopje koffie en voor een aantal alvast even een klein ontbijtje.
Om ongeveer 08:45 zaten we in het vliegtuig klaar om nu wel echt te vertrekken. Meer dan de helft heeft dit ene uurtje even goed gebruikt om wat nachtelijke uurtje in te halen. Een uurtje? Ja een uurtje dat wilde in ons geval zeggen dat er een overstap in München op het programma stond. Prima zul je denken overstappen in München geen probleem, dat liep even anders. De tijd voor de overstap stond op wel geteld 40 minuten die er helaas al 30 werden omdat we 10 min later in München aankwamen dan verwacht. Goed 30 minuten over dat moest lukken toch? Niet dus. We werden opgewacht door een gids die ons mee op pad nam van het ene vliegtuig naar het andere vliegtuig. Snel lopen/half rennen naar de douane wat helaas tegen zat voor de mensen met een identiteitsbewijs de scanner vond dat maar al te lastig. Snel naar de (echte douane en geen computer) even wachten en door. Snel de lange roltrappen afrennen naar de metro, ja u leest het goed de metro. Onze helden Simon en Albert hielden de deuren voor ons open en daar gingen we in de metro naar de goede boarding, even een stukje rennen nog en snel inchecken dan zijn we er. Toch niet onderaan de trap stond ons weer een verrassing te wachten dit keer een ..... bus. Jawel mensen we hebben ons jaarlijkse OV reisje weer gehad. De bus bracht ons gelukkig naar het vliegtuig die inmiddels al 15 min op ons heeft moeten wachten.
Het vliegtuig was klein. Rijen van 2 om 2 om precies te zijn. De mensen niet teveel aankijken want die zullen wel geïrriteerd zijn. Snel je stoel zoeken en gaan zou je denken. Zoals wel meer dingen deze paar uurtjes liep dit ook wat anders. Onze koffers moesten nog in het vliegtuig dus nog even 5/10 minuutjes wachten en gaan. Het vliegtuig was klein maar wel genoeg plek gelukkig. Sommige van ons hebben zelfs lekker ruim kunnen zitten op een plek van 2 stoelen wat een geluk!
Eenmaal aangekomen in Roemenië door de controle en wachtend op de koffers was het helaas niet allemaal zoals we hadden gehoopt.. 2 koffers kwamen maar niet. Nog maar even kijken, kijken en kijken. Helaas de band ging uit en de koffers waren er nog niet. Dan maar iemand opzoeken die ons kan helpen. Gre en Edith (van wie de koffers waren) gingen met de medewerker mee om het een en ander te bespreken. Helaas stonden hun koffers nog in München... tja wat doe je dan? Als de volgende vlucht vanuit München pas om half 6 aankomt en we z’n 92km van het vliegtuig vandaan wonen deze week. Blijven er een paar mensen achter om te wachten? Of gaan we met z’n allen naar ons huis. Het is het laatste geworden en gelukkig worden morgen de 2 koffers bij ons huis in Reghin langs gebracht. Gre en Edith kregen gelukkig wel een tasje met daarin de basis spullen zoals een tandenborstel, douchegel en zelfs een shirtje. Dan maar even zorgen dat we de 2 busjes en 1 auto kunnen ophalen die we al vanuit Nederland hadden gereserveerd. 2 grote bussen voor 9 personen en 1 auto voor 5 personen. De busjes inladen en we kunnen gaan.
Na een goede reis zijn we aangekomen bij ons verblijf van deze week. Het is heerlijk weer hier wel 23 graden. Het is voor de mensen die hier eerder zijn geweest weer net als thuis komen. Voor de nieuwe onder ons is het nog even de boel verkennen. Eerste indruk (wauw wat groot) en daar is geen woord aan gelogen. Allemaal de kamers klaar maken spullen neerzetten en even tijd om te ontspannen na een best wel lange en vermoeiende reis. En dan om 6 uur Roemeense tijd (5 uur Nederlandse tijd) eten. Dat wordt elke avond weer een verrassing. Vanavond hadden we op het menu: Rijst met kippenpoten, sla en jawel jawel een sprits als toetje, wat een feest maal! Volgens Ad kregen we een sprits in plaats van een kaakje omdat het weekend is. We zullen nog even af moeten wachten of Ad daarin gelijk heeft.
Na het eten gingen we met de hele groep en Atilla (de dominee) kijken naar het familiehuis. Aangekomen bij het huis waren de meningen verschillend. Sommige waren zeer onder de indruk hoever het huis al is, sommige vonden het zeker niet tegen vallen maar keken met een kritischer oog. Na het bekijken van het huis gingen we weer met elkaar terug naar ons eigen huis om lekker een kopje koffie met elkaar te drinken en een spelletje te doen. Het zal vast een vroege avond worden want de meeste van ons zijn behoorlijk versleten van deze dag.
Dat was dan de eerste echte blog vanuit Roemenië, lang maar ja dat krijg je als er veel te vertellen is over deze bijzondere dag.
De dag die we wisten die zou komen. EINDELIJK was het dan zover. Zolang naar toe geleefd, zoveel acties gedaan, zoveel geld opgehaald wij waren er klaar voor!! Een groot deel van de groep van vorige keer is dit jaar weer gezellig mee en dit jaar zelfs 3 nieuwe mensen mee, geweldig!! Gre, Peter en Eva zijn de 3 nieuwe voor dit jaar. Verder van de oude groep dit jaar weer mee: Ad, Albert, Gert, Simon, Edith, Adrie, Ineke, Janka, Ewald, Koen, Nico, Johan, Martien, Wim, Mirjam en Kim.
Om 06:45 spraken we af op Schiphol best vroeg maar dat mocht de pret niet drukken. Gelukkig waren we snel compleet en konden we ons gaan inchecken, dat bleek nog best een klus....
Eenmaal ingecheckt was de zwaarste koffer toch echt van Mirjam wie had dat ooit gedacht?
Met z’n alle zonder moeite door de douane of toch niet..? Janka bracht roet in het eten door een wel hele gevaarlijke, scherpe haarklem in haar handtas te hebben zitten. Het mysterie van de haarklem opgelost vervolgende we onze weg. Nog een uur wachten tot we mochten boarding dat betekent een lekker kopje koffie en voor een aantal alvast even een klein ontbijtje.
Om ongeveer 08:45 zaten we in het vliegtuig klaar om nu wel echt te vertrekken. Meer dan de helft heeft dit ene uurtje even goed gebruikt om wat nachtelijke uurtje in te halen. Een uurtje? Ja een uurtje dat wilde in ons geval zeggen dat er een overstap in München op het programma stond. Prima zul je denken overstappen in München geen probleem, dat liep even anders. De tijd voor de overstap stond op wel geteld 40 minuten die er helaas al 30 werden omdat we 10 min later in München aankwamen dan verwacht. Goed 30 minuten over dat moest lukken toch? Niet dus. We werden opgewacht door een gids die ons mee op pad nam van het ene vliegtuig naar het andere vliegtuig. Snel lopen/half rennen naar de douane wat helaas tegen zat voor de mensen met een identiteitsbewijs de scanner vond dat maar al te lastig. Snel naar de (echte douane en geen computer) even wachten en door. Snel de lange roltrappen afrennen naar de metro, ja u leest het goed de metro. Onze helden Simon en Albert hielden de deuren voor ons open en daar gingen we in de metro naar de goede boarding, even een stukje rennen nog en snel inchecken dan zijn we er. Toch niet onderaan de trap stond ons weer een verrassing te wachten dit keer een ..... bus. Jawel mensen we hebben ons jaarlijkse OV reisje weer gehad. De bus bracht ons gelukkig naar het vliegtuig die inmiddels al 15 min op ons heeft moeten wachten.
Het vliegtuig was klein. Rijen van 2 om 2 om precies te zijn. De mensen niet teveel aankijken want die zullen wel geïrriteerd zijn. Snel je stoel zoeken en gaan zou je denken. Zoals wel meer dingen deze paar uurtjes liep dit ook wat anders. Onze koffers moesten nog in het vliegtuig dus nog even 5/10 minuutjes wachten en gaan. Het vliegtuig was klein maar wel genoeg plek gelukkig. Sommige van ons hebben zelfs lekker ruim kunnen zitten op een plek van 2 stoelen wat een geluk!
Eenmaal aangekomen in Roemenië door de controle en wachtend op de koffers was het helaas niet allemaal zoals we hadden gehoopt.. 2 koffers kwamen maar niet. Nog maar even kijken, kijken en kijken. Helaas de band ging uit en de koffers waren er nog niet. Dan maar iemand opzoeken die ons kan helpen. Gre en Edith (van wie de koffers waren) gingen met de medewerker mee om het een en ander te bespreken. Helaas stonden hun koffers nog in München... tja wat doe je dan? Als de volgende vlucht vanuit München pas om half 6 aankomt en we z’n 92km van het vliegtuig vandaan wonen deze week. Blijven er een paar mensen achter om te wachten? Of gaan we met z’n allen naar ons huis. Het is het laatste geworden en gelukkig worden morgen de 2 koffers bij ons huis in Reghin langs gebracht. Gre en Edith kregen gelukkig wel een tasje met daarin de basis spullen zoals een tandenborstel, douchegel en zelfs een shirtje. Dan maar even zorgen dat we de 2 busjes en 1 auto kunnen ophalen die we al vanuit Nederland hadden gereserveerd. 2 grote bussen voor 9 personen en 1 auto voor 5 personen. De busjes inladen en we kunnen gaan.
Na een goede reis zijn we aangekomen bij ons verblijf van deze week. Het is heerlijk weer hier wel 23 graden. Het is voor de mensen die hier eerder zijn geweest weer net als thuis komen. Voor de nieuwe onder ons is het nog even de boel verkennen. Eerste indruk (wauw wat groot) en daar is geen woord aan gelogen. Allemaal de kamers klaar maken spullen neerzetten en even tijd om te ontspannen na een best wel lange en vermoeiende reis. En dan om 6 uur Roemeense tijd (5 uur Nederlandse tijd) eten. Dat wordt elke avond weer een verrassing. Vanavond hadden we op het menu: Rijst met kippenpoten, sla en jawel jawel een sprits als toetje, wat een feest maal! Volgens Ad kregen we een sprits in plaats van een kaakje omdat het weekend is. We zullen nog even af moeten wachten of Ad daarin gelijk heeft.
Na het eten gingen we met de hele groep en Atilla (de dominee) kijken naar het familiehuis. Aangekomen bij het huis waren de meningen verschillend. Sommige waren zeer onder de indruk hoever het huis al is, sommige vonden het zeker niet tegen vallen maar keken met een kritischer oog. Na het bekijken van het huis gingen we weer met elkaar terug naar ons eigen huis om lekker een kopje koffie met elkaar te drinken en een spelletje te doen. Het zal vast een vroege avond worden want de meeste van ons zijn behoorlijk versleten van deze dag.
Dat was dan de eerste echte blog vanuit Roemenië, lang maar ja dat krijg je als er veel te vertellen is over deze bijzondere dag.
-
27 April 2019 - 16:19
Tamar:
Een goed begin van een (in)spannende week. Heel veel succes en plezier gewenst allemaal!!! -
27 April 2019 - 16:44
Alice:
Succes mensen!
Blijf vooral de reisdagen beschrijven, want dat is erg leuk om jullie te blijven volgen.
Lekker slapen straks en morgen nog een dagje rust. -
27 April 2019 - 16:58
Ria Feddes:
Fijn te lezendat jullie uiteindelijk goed zijn aangekomen. Jullie zijn nu al toppers. Succes de komende weeken blijf vooral ons op de hoogte houden van jullie belevenissen. Leuk te lezen.
-
27 April 2019 - 17:37
Nico:
Een vroege avond? Het is inmiddels 22.25 uur en nog niemand is naar bed...... -
27 April 2019 - 17:51
Wilma Vsn Holten:
Fijn dat jullie met wat gedoe dan wel, veilig aangekomen zijn. Trust voor straks en succes! -
27 April 2019 - 17:58
Marlene:
Wat leuk om te lezen! Heftig dagje wel.. Slaap lekker en ik kijk uit naar de volgende blog! :) -
27 April 2019 - 18:28
Henriëtte :
Beste mensen, wat een reis was dat. Daar is een dropping tijdens het paasweekend nog niets bij, Johan! Hoop dat jullie allemaal een prachtige, zinvolle week hebben. Geniet ervan.
-
27 April 2019 - 18:30
Renate:
Wauw wat een verhaal! Goede week met elkaar en succes met alles wat jullie gaan doen! Leuk om jullie zo te volgen! -
27 April 2019 - 18:37
Jenny:
Wow wat een spanning en sensatie!
Fijn dat jullie er allemaal veilig zijn, nou die twee koffers nog -
27 April 2019 - 18:51
Margo:
Wat een belevenis. Leuk om te lezen. Ik kijk uit naar de volgende blog. -
27 April 2019 - 20:40
Carla:
Leuk om weer mee te lezen!
Veel succes en plezier de komende week! -
28 April 2019 - 02:50
Saskia:
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. Succes deze week! -
28 April 2019 - 04:24
Jacqueline:
Fijn en mooi te lezen zo! Veel suc6 en plezier daar in Roemenie! -
28 April 2019 - 13:52
Angela Sierra:
Fijn om te lezen dat jullie na een wat bevlogen reis veilig zijn aangekomen.en hopelijk komen de 2 koffers nog bovenwater -
29 April 2019 - 08:53
Monique:
Wat een verhaal vd reis!
Gelukkig is goed gekomen met de koffers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
